Grinta! Challenge 2013
Enkele jaren terug startte Golazo de Cycling Tour op. Deze Cycling Tour bundelt, vooral geconcentreerd in het tweede trimester, de befaamdste toertochten! Tot die organisaties behoort ook de Grinta! Challenge te Doornik.
Deze 2013-editie kreeg bovendien een speciaal tintje! Nu de Cyclo4Cancer-truien stilaan uitgeleverd worden was ik wel benieuwd of er ook andere Cyclo4Cancer-sympathisanten aan de start zouden komen.
Met Cyclo4Cancer willen we de noodzaak aan meer wetenschappelijk kankeronderzoek onder de aandacht brengen, tevens een platform (website) leveren waar sporters en lotgenoten hun sportieve ervaringen kwijt kunnen, … en vooral ook geld inzamelen voor specifieke wetenschappelijke studies. Dit laatste in overleg met de nationale Stichting Tegen Kanker.
Via de social media was afgesproken omstreeks half acht te starten. En jawel : Naast de vele collega’s die ook dit startuur verkozen meldde zich ook een ruime delegatie Cyclo4Cancer-fietsers. Ik herkende André Tignon, een vast cyclo-verslaggever, en vroeg hem om dit moment toch even vast te leggen.
Helaas niet met alle Cyclo4Cancer fietsers want ondermeer collega Nico sloot net te laat aan.
Omstreeks kwart voor acht vertrokken we, … en dit onder aanvoering van de sterke beer van dit voorjaar : Hans, en Fabien De Waele, ex prof en ondermeer gewezen winnaar van de Brabantse Pijl.
De start vanuit het sportcomplex te Kain was zoals gebruikelijk eerst naar het ronde punt om al snel de drukke weg te verlaten en voor de rest van de dag de kleinere kronkelende wegen doorheen Henegouwen op te zoeken.
Amper 12 km ver of daar werd al de Vert Bois voor de wielen geschoven. Een stevige kuitbijter met een gemiddelde aan 10%. Deze werd al meteen naar boven gespurt, dixit strava toch aan gemiddeld 29% en meteen goed voor een persoonlijk record. Hoe goed dit ook lijkt, het gevoel was heel wat minder en het werd meteen duidelijk dat ik voor vandaag toch de mindere zou zijn van dit gezelschap.
Erg was dit niet, met dergelijke sterke kopmannen zou ik wel kunnen meeschuiven in de wielen en de lucht was echt hemelsblauw. Heerlijk gewoon weg… Bovendien was ik echt wel blij met het resultaat van de cyclo4cancer-tenue… Nu ik deze al fietsend kon bewonderen bij de anderen werd ik eigenlijk wel trots op het met Bioracer bereikte resultaat!
Met de tweede kuitenbijter, de Trou Robin, werd onmiddellijk het pad geëffend voor de eerste bevoorrading die reeds na 33km volgde.
Zoals we van Golazo gewoon zijn een bevoorrading om U tegen te zeggen : een mooi buffet met een voldoende gevariëerd aanbod. De Davitamon Classic inspireert ook andere organisaties tot het leveren van nog meer kwaliteit!
Op de foto herkent u naast enkele Cyclo4Cancer-Sympathisanten ook Chris, een collega die voor het eerst bij ons aansloot.
Na deze bevoorrading zetten we onmiddellijk koers naar de Bourliquet. Een toch wel stevige helling waar Fabien nog eens de puntjes op de i plaatst : Met zijn felle versnelling lijkt het alsof we met zijn allen surplacen. Van hieruit blijft het een opeenvolging van klimmen en dalen : Saule Pendu, Mont de Mainvault en Bousée zijn de gekende klimmen vooraleer we aan één van de stijlste passages in het Pays des Collines starten : Les Papins. Gelukkig gaat deze helling me vandaag beter af dan tijdens de recente Davitamon Classic. Ik realiseer er ook cfr Strava nu een redelijke tijd en ben toch behoorlijk sneller dan vorige week.
Dit verdient een nieuwe bevoorrading. Ook nu nemen we uitgebreid de tijd om even te genieten, en jawel… sommigen van onze groepen nestelen zich zelfs even in het grasperk bij het schooltje waar deze stop zich situeert.
Voor het derde deel wachten ons heel wat hellingen… Ik probeer wat te anticiperen op de Hurdumont, maar deze keer is het David die me pijlsnel voorbijsnelt… Ook op de uitloper van deze Hurdumont is het nog harken om David in het gezichtsveld te houden. Na Les Plachettes worden ons een twintigtal golvende wegen voor de wielen geschoven. Ook in deze passages blijf ik bewust in de luwte, al merk ik dat het gros van de anderen van de groep wel regelmatig de koppositie voor hun rekening neemt… Als ik op een behoorlijk frisse wijze de finish wil bereiken pas ik hier beter voor, en deel dit ook aan enkele kameraden mee.
Na deze ‘rustiger’ passage komen we aan het hoogtepunt van deze tocht : La Houppe, Haizette, ...
.... Cinquant, ‘l Arabie, de verschrikkelijke kasseien van Les Hauts, Le Grinquier en La Croisette zijn één aaneenschakeling van momenten van pijn om telkens in het spoor van de groep te blijven. Gelukkig merk ik stilaan dat ik lang niet de enige ben die de vermoeidheid in de benen voelt.
De laatste stop situeert zich op dezelfde plaats als de eerste bevoorrading en we merken dat het buffet nu toch wel aan het minderen is. Hoedanook er is nog ruim voldoende proviand en drank voor allen.
In de laatste passage is het minder vechten tegen de hoogtemeters maar wel zwoegen tegen de wind. De sterke beren komen hier weer naar voor : Fabien, Hans, Erik, Steve… Ik prijs me gelukkig dat ik de Col Croix Jubaru vlot kan overwinnen en slaak een zucht van verlichting als ik na de lange en mooie afdaling ook de laatste brug over de autosnelweg achter de rug heb.
Nu gaat het opnieuw 2à2 naar de finish waar we met enkelen tot de finishboog fietsen voor een groepsfoto.
O ja, de digits : 175km, 2300hm, 29km/u avs op garmin.
Dank aan de sterke kopmannen... de aanwezige cyclo4cancer-fietsers en aan allen die dit project ondersteunen!
PS :
Schrijf alvast zaterdag 16 november in jullie agenda .
Dan gaat de spinningmarathon tvv wetenschappelijk kankeronderzoek door!
Ook interesse in een cyclo4cancer-uitrusting? Neem contact met ons op en we noteren je voor de volgende bestelronde.
