Inngergetic Pijl 2013
Vorig jaar nam ik voor het eerst deel aan de Innergetic Pijl. Een rit georganiseerd door één van de sponsors van het OmegaPharma-QuickStep-team : Innergetic, één van de merknamen van de Latexco Groep. Latexco (Dhr Luc Maes) is reeds jarenlang één van de trouwe sponsors via Patrick Lefebvre, de manager van het team. Aan mijn eerste deelname hield ik bijzonder goede herinneringen over, niet alleen omdat ik toen kon meefietsen met de OPQS-profs. Ook omdat het een rit was met bijzonder veel sfeer. De fietsvrienden bij deze rit sloten overigens zonder uitzondering aan bij het prille Cyclo4Cancer-Project. Dit begin 2013 opgestart project wil sensibiliseren voor de noodzaak tot, en geld ophalen voor, meer wetenschappelijk kankeronderzoek! Bij die herinneringen ook meerdere mooie foto's, waarvan ééntje uiteindelijk de affiche voor de editie 2013 haalde :
Deze toertocht stond daarom met stip aangeduid op de Cyclo4Cancer kalender van 2013. Een 15 tal Cyclo4Cancer sympathisanten tekenden present.
Enkelen, Wouter - Michiel - Jonas, opteerden voor de 50km... lasten een extra lusje in en finishten met 80km op de teller. De drie dames, Chris - Corine - Marleen, opteerden voor de 25km... wisten er ook een extra lusje aan te breien en kregen zo 48km voor de wielen geschoven.
Het gros opteerde evenwel voor de rit in het zog van de OPQS-profs. Traditiegetrouw starten zij rond 09u00. Met ondermeer Dries Devenyns, Iljo Keisse, Nikolas Maes, Alessandro Petacchi, Frantisek Rabon, Matteo Trentin, en Stijn Vandenbergh heel wat profs met naam en faam!
Deze editie werd opgedragen aan dhr Bekaert, de jonge financiëel directeur van Latexco en co-founder van de Innergetic Pijl, die begin juni overleed tijdens een fietsvakantie in de Jura. Bij de start hielden we een minuut stilte.
Rond kwart na negen trok het OPQS-team de sliert wielertoeristen op gang... Vanuit de 'Latexco Handling' terreinen werd de weg gedwarst om de eerste hoogtemeters van de rit, richting Poelberg, op te zoeken. Samen met David volgden we in het zog van de 7 profs en 2 van hun verzorgers. De eerste kilometers werd aan een gezapig tempo gefietst. Zo was er tijd om even met de verzorgers te babbelen. Ze gaven aan dat het gros van de profs de dag voordien de nieuwe klassieker te Brussel fietsten en voor maandag & dinsdag de koersen te Zwevegem & Desselgem op het programma staan hadden. Daarom stond voor deze dag eigenlijk slechts anderhalf uur losrijden op het programma... maar van deze 100km zouden ze heus geen slechtere benen hebben tijdens de koersen die volgden.
Al keuvelend kwamen we zo ter hoogte van Kruishoutem waar het door de profs opgelegde tempo voor een uitdunning van het peloton zorgde. Ik schat dat van de aanvankelijke meer 100 wielertoeristen slechts een 50tal het wiel kon houden. Voor mij en ook voor de overige aanwezige Cyclo4Cancer sympathisanten bleef het tempo evenwel bijzonder aanvaardbaar en toen de profs ter hoogte van Oudenaarde een plaspauze hielden werd op eigen tempo verder gefietst.
Plots zag ik Iljo Keisse ons peloton voorbij stormen... Ik begreep dat hij aan de boom ging schudden... sprong in zijn wiel en liet me in zijn zog meeglijden naar de kop van het peloton. Even twijfelde ik of hij opnieuw aan een egaal tempo zou verder fietsen... Helaas, ijdele hoop, ... hij stond enkele keren recht op de pedalen en nam telkens in no time een 20tal meter op ons. Met een 20tal wielertoeristen kropen we naar zijn wiel toe... hierbij geholpen door de andere OPQS profs die tevens hun koppositie opnieuw wilden innemen. Helaas er kwam geen eind aan de aanvalsdrift van Iljo...
In de regio Horebeke kregen we opnieuw wat hellingen te verwerken en telkens spurtte hij ze naar boven... Resultaat was dat slechts 6 wielertoeristen in het zog van de OPQS'ers de eerste bevoorrading bereikten. Drie daarvan in Cyclo4Cancer-tenue : Hans, Eric & ondergetekende.
De bevoorrading was uitgebreid en ruim voldoende met taartjes, diverse soorten drank... Prima in orde! Al moet het gezegd, Wilfried Peeters was nauwelijks met de volgwagen aangekomen of de profs vertrokken voor het tweede gedeelte van het parcours. Een zelfde scenario herhaalde zich : gedurende enkele kilometers werd een egaal tempo aangehouden... Ter hoogte van de eerste helling, de Hotond werd even aan de boom geschud. Opnieuw bleven slechts een 30tal wielertoeristen in het zog van de profs.
Vanaf de Kwaremont liep de snelheid op... we fietsten richting Vossenhol, de gekende helling te Tiegem. Tijd om zich vooraan te positioneren. Quasi alle Cyclo4Cancer sympathisanten sloten onmiddellijk na de profs aan en starten samen met hen voor het voorgeborgte van de klim : de weg naar de kerk toe. Het was trekken en sleuren maar ik slaagde er in om samen met Hans en de eerste profs de kerk te Tiegem te bereiken. Ik vermoedde het lastig te krijgen op de eigenlijke helling, het Vossenhol... en anticipeerde.... Ik reeds voor de profs uit... werd halverwege de klim, in de bocht bijgehaald... en kon zo vrij dicht op de profs de top bereiken.
Helaas 4 OPQS-renners waren inmiddels gaan vliegen. Enige cyclo4cancer-wielertoerist in deze kopgroep : Hans. Ik zag het trio amper 100m voor mij uitrijden. Een afdaling verder waren het er 150m... En toen kwam nota bene Petacchi ons voorbij gestormd. Ik sloot samen met Eric & Tom aan. Nog enkele overige wielertoeristen maakten de sprong tot bij ons. Petacchi vloog over deze vlaamse wegen, 10 wielertoeristen in zijn wiel.. met drie Cyclo4Cancer-fietsers waren we opnieuw goed vertegenwoordigd. Het werd uiteindelijk een kilometers lange achtervolging maar ter hoogte van Waregem vonden we de aansluiting met de kopgroep. En hier vonden we ook sympathisant Hans terug.
Eigenaardig of net niet... na deze samensmelting stokte het tempo en kwamen meer wielertoeristen aansluiten. Op de smalle kronkelende wegen zorgde dit voor heel wat gedrum.. Iedereen wou vooraan zitten om bij de volgende démarrage snel mee te glippen. Ik zag enkele keren andere fietsers maar net de dans van een valparij ontspringen. Voldoende signaal voor mij om uit dit geharrewar te komen. Samen met Hans fietste ik over de profs naar de kop van dit peloton. Aan een snelheid tussen 35 en 45km/u trokken we dit peloton, inclusief OPQS-team, over de laatste 10 km glooiende wegen richting Tielt.
Moe, voldaan maar niet volledig uitgeput bereikten we de finish : 96km aan 34.8km/u gemiddeld.
Wederom een bijzonder geslaagde ervaring, en supertevreden met de grote aanwezigheid van de Cyclo4Cancer-sympathisanten!
En ook Tom Boonen zag dat het goed was :
Reacties
reliable canadian pharmacy reviews https://canadianinternationalpharmacy.pro/ online canadian pharmacy
