Omloop Mandel Leie Schelde
Omloop Mandel Leie Schelde
Zaterdag 11 augustus waren enkele Cyclo4Cancer-symphatisanten terug uit verlof en besloten ze samen de Omloop Mandel Leie Schelde te fietsen. Deze keer waren het niet alleen mannen maar ook een vrouw durfde het aan om met ons mee te fietsen. Philine, sympathisant van het eerste uur, sloot aan bij Vincen, Steve, Hans, Tom, Johan en ikzelf David. De mannen gingen voor de 120km, Philine zou afslaan en de 85km doen.
Vlug de inschrijving regelen en weg waren richting Vlaamse Ardennen. Rustig opwarmen langs Oostrozebeke en Ooigem, kwamen we in Desselgem waar Tom en Johan bijna terug naar huis gingen maar omdat ze niet wouden opgeven bleven ze toch bij ons verder fietsen. Dan verder naar Deerlijk, Otegem om zo naar Kluisbergen te rijden. We reden niet de traditionele kant maar de zijkant naar het zwembad. Iedereen reed op eigen tempo naar boven, boven even hergroeperen en weg naar de volgende klim: De Karnemelkbeekstraat. Ikzelf bleef bij Philine, de sterke beren volgen lukt haar nog niet, maar om Queen Of Mountain te worden op strava rijdt Philine wel rap genoeg!
Even later in Zulzeke kregen we onze eerste bevoorrading. Dik in orde: voldoende water, keuze uit wafels, peperkoek en dergelijke. De mannen moesten nu een extra lus maken van 40km met nog enkele hellingen in, Philine ging de 85km verder afleggen als training voor de parochieanenkoers in Dentergem.
De Kortekeer stond nu op het programma, wel een favoriete helling van mij dus ging ik nu eens mee met sterke Hans en Vincent. De N60 over richting Taaienberg, Vincent was al in volle snelheid om uit te pakken op de Taaienberg echter moesten we rechtsaf richting Kleistraat, al veel naar beneden gereden maar in het wiel van Hans een lastige helling. Wat draaien en kronkelen tot we aan de voet van de Ganzenberg stonden. Vincent, toch al bekomen van zijn actie bij de Taaienberg, ging als eerste aan en sloeg een gat van 10-tal meters. Steve moest er af met een geblokkeerde ketting, de rest bleef samen. Hans versnelde, ik ging mee en over Hans naar Vincent. Echter Vincent had nog een versnelling in petto, Hans was mee geglipt met mij en reed samen met Vincent weg. Hard tegen hard, maar zo plezant.
Het was nog niet gedaan met de hellingen, eerst de korte maar steile Steenbeek, daarna even steil maar langer Berg ten Houte. Terug dezelfde protagonisten die streden om als eerste boven te zijn. Eens boven gekomen dacht ik dat we nu wel min of meer wat vlak zouden rijden, echter was dit niet waar. We kregen nog enkele hellende stroken voor de wielen, met de meer opkomende wind was dit niet van de poes. Juist op tijd kwamen we terug in Zulzeke voor een bevoorrading op dezelfde plaats als de eerste.
De laatste 40km zouden een strijd worden tegen de wind, enkel nog een zijkant van Tiegemberg moesten we bedwingen. Bij mij stonden de krampen dichtbij, maar opgeven is iets wat je niet kan doen in een truitje van Cyclo4Cancer dus bleef ik maar verder rijden en het Hans zo lastig mogelijk te maken (sorry Hans, maar we kunnen het u toch niet op een presenteerblaadje geven éh). Verder was het elk om toer wat kopwerk doen om zo terug in Desselgem te komen waar Johan en Tom naar huis reden, de rest reed verder naar de Leieboorden waar we deze ochtend op het parkoers zijn gekomen.
Dit is een mooi ritje, zeker om te onthouden voor volgend jaar. De lastigheidsgraad bepaal jezelf maar het gezelschap en de vriendschap stonden weer centraal in deze rit.
Auteur : David
Foto's van Johan :
Digits van Johan :
Reacties
