Tussen Mandel & Zwalm
We zijn in de periode van het jaar beland waarin de cyclorenners de Ardennen of zelfs het buitenland intrekken op zoek naar de nodige hoogtemeters, maar de regionale tochten verdienen echter ook onze aandacht. Her en der zijn immers schone ritten te rijden waar toch nog wat klimwerk aan te pas komt.
WTC De Mandelvrienden had een sterke ploeg afgevaardigd naar onze quiz. Dat verdient dus een welgemeende tegenprestatie en zo staat dus een delegatie van Cyclo4Cancer aan de start van “Tussen Mandel en Zwalm”. Met start en aankomst te Wakken was het dus niet verwonderlijk dat ik met de 2 lokale vedetten, David en Frederik, het startblad teken.
We zijn er weer vroeg bij, met 3 man bij de eerste 5 ingeschrevenen winnen we ongetwijfeld het ploegenklassement, en het is al gezellig druk in de zaal waar het podium volgestouwd is met torens van plastieken boxen “Ja, dat zijn de prijzen voor de tombola mijnheer, hier is uw lotje en bij aankomst weet u of u al dan niet met een curverbox op uw rug naar huis mag rijden”.
Onder het nuttigen van een gratis koffie spartelt de nieuwe GPS van Frederik nog wat tegen en onder een dreigende hemel kunnen we van start gaan, in het gezelschap van enkele Oeselgem-A-renners.
Er wordt goed doorgereden, en na een formidabele sprint op den Ast door David staan we in geen tijd al aan de eerste bevoorrading. Van daaruit gaat het richting Zottegem, veelal langs ongekende paden van de Zwalmstreek. Zeer mooi maar het steeds maar draaien en keren, remmen en terug optrekken, zorgt er voor dat de tocht zwaarder wordt dan hij op papier leek.
De Kolpaert in Huise kondigt zich aan als de laatste hindernis van de dag en daar gaat de kopman van Oeselgem-A ten onder aan de krampen. Te veel gewoekerd met de krachten (lees : show verkocht) tijdens de rit maar volgens het C4C principe (samen uit, samen thuis) geen probleem. Boven trekken we deremmen dicht en laten we de arme man terug bijkomen. Iets verder, in de Kloosterstraat nota bene, zijn we wel getuige van de miraculeuze verdwijning van de krampen en gaat onze Oeselgem-A-man in de aanval. Ongehoord en ongezien in Cyclo4Cancerland. Frederik slaat zijn ogen ten hemel en bidt de Heer om dergelijk wonderwater voor tijdens de komende cyclo’s.
We laten het niet aan ons hart komen en zonder kleerscheuren werken we het laatste deel van de tocht af. Het is koud, het regent net niet en er staat een fikse tegenwind maar aan de Zandvlooi wordt ons nog een RedBull –“ Summer edition” in de hand geduwd. Daarmee zetten we de Cooling Down tot in Wakken in en in iets minder dan 4 uur rijden we de aankomstzonde binnen. Er volgt nog een leuke après en er sijpelen nog enkele sympathysanten binnen die de tocht afhaspelden in andere groepen maar fier de C4Ckleuren dragen.
.jpg)
Daarmee zit een mooie fietsrit er opnieuw op.
Auteur : Francky
