UCI UWCT WK Trento
Mijn WK in Trento 2013
Dit avontuur begint op 26 mei, na de Grandfondo Eddy Merckx. Een kwalificatierit voor het UWCT Wereldkampioenschap in Trento. Na deze rit bleek dat ik gekwalificeerd was met een 7de plaats in mijn categorie (49-54 jaar). Tijdens de autorit naar Hoei zei ik nog al lachend tegen mijn reisgezel Maarten of we ambitie hadden om ons te kwalificeren.
Een paar weken later kwam een e-mail van Erwin Vervecken (die voor Golazo werkt, mede-inrichter van het WK) wat we moesten doen om ons te registeren.
Wat nu ? Eerst dacht ik daar ga ik niet naar toe. Maar Corine(mijn vrouw) zei direct “je bent erbij, we gaan en maken er een korte vakantie van. Niets moet, enkel genieten van de rit”. Dan maar alles in orde gebracht, ingeschreven en een hotel geboekt.
20 september, dag van vertrek naar Trento. De wekker loopt af om 2u30. Héél vroeg, maar we waren van plan iets na de middag aan te komen op onze bestemming.
Na een rit van bijna 1100 km komen we aan om 14u. Ingecheckt en een uur later ga ik de fiets op om wat los te rijden en Corine gaat de stad verkennen. Na wat rond gereden te hebben wil ik terug keren naar het hotel…maar ik vond het niet meer. Ik was verdwaald. Gelukkig had ik het adres bij. Na een paar mensen aangesproken te hebben was er een bereidwillige Italiaan die een groot stuk met me wilde meerijden en me dan op het goede spoor zette.
21 september, verkenningsdag. Na het ontbijt rijden we met de auto op het parcours om de 2de beklimming te verkennen. Lago di Cei, een mooie klim van 10km. In het begin van de afdaling stoppen we eens bij het mooie meer en doen een wandeling. Waarna we onze weg verder zetten richting Trento maar de voet van de slotklim “Monte Bondone”. Een klim van 20 km, een echt lastige klim die maar blijft duren. Op de top nog een terrasje gedaan in het zonnetje. Ondertussen was het tijd om mijn rugnummer af te halen en om 2u was er een briefing.
Dan de fiets op om de 1ste beklimming volledig te verkennen “Palu di Giovo” (geboorteplaats van F.Moser en G.Simoni) 7 km lang en niet zo lastig. Ik besluit dan maar de ganse 1ste lus te doen van 38 km die me zo terug in Trento brengt. Daarna wat gerust en alles klaargezet voor morgen.
22 september. WK dag
Ik vertrek om 7u15 naar de start die nog geen kilometer van het hotel ligt, rij iets later de startbox binnen en nu maar wachten en het deelnemersveld aanschouwen. Ik zie deelnemers van heel veel verschillende landen. 28 nationaliteiten, waaronder een delegatie van 220 Australiërs. In totaal 1600 deelnemers in alle categorieën. Mijn reeks start om 8u08 (om de 2 min vertrekt er een categorie). Alles is prima georganiseerd en gebeurt perfect op tijd.
De start wordt gegeven en we worden begeleid door auto’s en moto’s waarvan o.a. een ploeg van RAI-SPORT daar alles rechtstreeks wordt uitgezonden. 3 helikopters cirkelen boven ons.
Net zoals een professionele koers. Echt niet te doen !
Tot aan de 1ste beklimming gebeurt alles op een rustig tempo 35-40km/u. Aan de voet van die klim begint de koers. Ik moet daar al ongeveer 65 man laten rijden. Het tempo ligt te hoog voor mij. Daar ondervind ik dat dit een “wereldkampioenschap”is. Het niveau van de deelnemers is veel hoger dan de cyclo’s die ik al gereden heb. Ik stel direct vast “ik ben vrij deze namiddag, ik moet niet naar het podium”. De top wordt bereikt. Bij het afdalen zie is al gauw een 10 tal deelnemers liggen bij verschillende valpartijen. Er worden héél veel risico’s genomen. Terug in het dal vormen zich grote groepen samen. Ik kom terug bij wat mannen van mijn categorie. Daar wordt wel serieus gevlamd, met snelheden van begin 50 km/u . Echt koers is het nu tot aan de voet v/d 2de klim waar er 36 gemiddeld op de teller staat. Ik zoek mijn tempo en rij goed maar boven, waarna een mooie afdaling volgt. Daar haal ik een topsnelheid van 91,7 km/u. Terug in het dal wordt er rustig gereden naar de “Monte Bondone”.
Aan de voet staat Corine met een bidon en een vestje. Er staat nog altijd gem.32 km/u op de teller. De eerste 10 km bergop gaan nog behoorlijk… de rest is afzien.
Ik kom boven na 112 km en 2800 hoogtemeters in 4u29 met een gem. van 24,7 km/u. Ik wordt 72ste van 147 deelnemers in mijn categorie (4de belg).
Na nog wat nagepraat te hebben met wat landgenoten, waaronder MICHIEL MINNAERT, die 3de wordt in zijn categorie(16-29 jarige) en de Leierenners, keer ik voldaan terug naar beneden. Na een deugddoende douche genieten we nog wat van het zonnetje die het ganse weekend volop aanwezig is.
23 september. Terug naar huis.
Na het ontbijt brengen we nog een bezoek aan het Gardameer. Rond 11 u vatten we de terugreis aan. Rond 23 u rijden we onze garage binnen.
Dit was echt iets, ondanks het afzien, waar ik enorm van genoten heb. Echt een ervaring rijker. Iedereen bedankt voor de vele sms’jes met aanmoedigingen.
Eric.
Auteur : Eric
Eric,
Nogmaals van harte proficiat met deze prachtige prestatie! Bijzonder tof dat Cyclo4Cancer dankzij jou ook op dit unieke event vertegenwoordigd was : als Cyclo4Cancer stilaan enige bekendheid krijgt in het cyclomilieu is dit zeker ook dankzij jouw hulp!! Dus graag gefeliciteerd en een welgemeende merci!
Tevens tof dat je je inmiddels inschreef voor onze spinningmarathon!
En beste lezer... Twijfel je nog om je in te schrijven voor onze 1e spinningmarathon tvv wetenschappelijk kankeronderzoek? Niet twijfelen : het wordt een echt leuk evenement en je steunt er een goed doel mee!! Schrijf je dus nu hier in!
Johan
